زندگی نامه کیتارو
كيتارو در سال ۱۹۵۳ با نام واقعى «ماسانورى تاكاهاشى» در ژاپن به دنيا آمد. پدر و مادر او مانند اغلب ژاپنى ها پيرو آئين شينتو، مذهب ارواح پرستى بودند. كيتارو در دبيرستان به موسيقى سل(موسيقى مذهبى سياه پوستان)، ريتم و بلوز علاقه مند شد.
او پس از فراگيرى نواختن گيتار الكترونيك، با گروه خود به نام «آلباتراس» (نوعى مرغابى بزرگ دريايى)، شروع به برگزارى برنامه هايى در مهمانى ها و كلوب ها كرد. نام كيتارو كه يك شخصيت كارتونى تلويزيونى بود در همين زمان از سوى دوستانش بر وى نهاده شد. بزرگترين اثر وى در اين زمان اُتيس و ردينگ بود. كيتارو خود در مورد اين اثر مى گويد: «موسيقى من احساسى از تعمق و مهربانى را در مخاطب بر مى انگيزد و در واقع موسيقى من نه ريتم است و نه بلوز اما مخاطب احساسى مشابه احساس موسيقى سُل را در خود احساس مى كند.»
در اوايل دهه هفتاد او به طور كلى تغيير رويه داد و كار با كيبورد را آغاز كرد. او به گروه «فار ايست فَميلى» پيوست و با آنها گذار به دور جهان را آغاز كرد. در اين مسافرت ها، كيتارو با «كلاوس شولز»، نوازنده سينتى سايزر و بنيانگذار گروه «تنجرين دريم» آشنا شد. شولز براى گروه دو آلبوم توليد كرد و كيتارو كلاس فشرده اى را نزد وى به فراگيرى سينتى سايزر گذراند.
كيتارو در مورد اين تغيير مسير به سمت فراگيرى سينتى سايزر مى گويد: «من با سينتى سايزر مى توانم يك اقيانوس خلق كنم، يك كناره زمستانى، يك ساحل تابستانى و يك منظره كامل را بيافرينم.»
او پس از بازگشت به ژاپن در سال ۱۹۷۷ كار تكنوازى خود را آغاز كرد. دو آلبوم اوليه او با نام هاى «تن كاى» و از داستان ماه كامل «به نوعى جنون و هوس، آئين و كيش» براى جنبش در حال تولد موسيقى «نيو ايج» تبديل شد. اما اين آلبوم «جاده ابريشم» كيتارو بود كه توجه جهانيان را به سوى او جلب كرد. جاده ابريشم، موسيقى اى بود كه براى يك مستند ژاپنى كه به مدت پنج سال در تلويزيون به نمايش در مى آمد، ساخته شده بود.
آلبوم جاده ابريشم او در سال ۱۹۸۶ با استقبالى جهانى روبه رو شد و در پى اين استقبال، كيتارو در سال ۱۹۸۷ با همكارى موسيقيدان هاى مختلفى مانند «ميكى هارت» و «جان اندرسون» توانست آلبوم هايى مانند« نور روح» را به بازار عرضه كند و بالغ بر ده ميليون كاست به فروش رسيد. اين آلبوم به عنوان بهترين اثر نيو ايج معرفى شد.
در همين سال بود كه وى آلبوم هاى قديمى خود را هم بازتكثير و توزيع كرد اما اين بار در سطحى جهانى و تور خود به آمريكا را شروع كرد و توانست با اجراى اولين تور زنده خود تنها در آمريكاى شمالى دو ميليون آلبوم به فروش برساند.
او در سال بعد توانست با خلق موسيقى فيلم «بهشت و زمين» شهرتى دوباره كسب كند و برنده جايزه بالاترين امتياز در سال ۱۹۹۴ شود. اما اوج موفقيت او در عرصه موسيقى، دريافت جايزه سال ۲۰۰۱ براى آلبوم «در فكر تو» بود.
كيتارو يك ستاره است اما بسيار فروتن. او مى گويد: «طبيعت به من الهام مى كند. من تنها يك پيغام بر هستم. براى من برخى آهنگ ها مانند ابرها هستند و برخى مانند آب.»
كيتارو هر ساله براى تكريم و احترام به «مادر زمين» كنسرتى در كوه فوجى يا در نزديكى خانه اش در كلرادو برگزار مى كند. در يكى از اين برنامه ها كيتارو، در شبى ماه تمام در آگوست از غروب تا سپيده دم بر چليك مى كوبد و در حالى كه دستانش آغشته به خون شده بود همچنان به كوبيدن ادامه مى دهد.
از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۰ او با همسر اولش با نام يوكى زندگى مى كرد اما آنها به علت اينكه كيتارو اغلب اوقات در آمريكا كار مى كرد و همسرش در ژاپن، از هم جدا شدند. در نيمه هاى دهه نود او با زنى با نام «كيكو ماتسوبارا » كه هم اكنون در اغلب آلبوم هايش در كنار او مى نوازد، ازدواج كرد.
هم اكنون او در شهر «وارد» در خارج از كلرادو در مكانى به وسعت هفتاد و دو هزار مترمربع و در خانه اى به مساحت ۲۳۲ متر مربع، جايى كه كنسرت هاى آخر خود را در آنجا برگزار كرد، زندگى مى كند.
آهنگهای کیتارو
KOI , Sun Dance , Tienshan , Takla Maken , Silk Road
Shimmering Light , Silk Road Fantasy , Silver Moon , Matsuri
Dance Of Saravanti , Moon Dance , Eternal Spring
Moon Caravansry
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
|
2 / 8 / 1391 ساعت 3:32 |
بازدید : 4959 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
|
2 / 8 / 1391 ساعت 3:32 |
بازدید : 5018 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5732 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
این مسجد د رخیابان امام خمینی ، در بافت قدیمی سقز واقع است . تاریخ دقیق ساخت مسجد مشخص نسیت ، ولی از آنجا كه اهالی محل ساخت آن را به شیخ حسن مولان آباد نسبت میدهند ، احتمال دارد در اواخر دوره افشاریه و اوایل زندیه ساخته شده باشد .
مسجد دارای شبستانی با چهار ستون قطور چوبی به نشانه چهار خلیفه اهل سنت است . در ضلع جنوب غربی ، ایوان ستوان دار (مصلای تابستانی) ساخته شده كه فرم مخصوص مساجد منطقه كردستان را تداعی میكند .
بالای مسجد دو مناره رفیع و بلند قرار دارد و به همین دلیل به مسجد دو مناره شهرت دارد . مصالح به كار رفته در بنای این مسجد شامل خشت و خام ، ملات گل ، سنگ های لاشه ، چوب و ... است . در تزئینات مناره از كاشی ها و آجركاری های معقلی استفاده شده است .
احتمالا حوض خانه مسجد كه گنبدی بر فراز آن قرار دارد و محل وضوی نمازگزاران است . قدیمی تر از مسجد كنونی و متعلق به دوران صفویه است . در دیوارهای مسجد ازكاشی های صابونكی با طرح سرو (درخت زندگی) ، كار استاد علی اصفهانی برای تزئین استفاده شده است .به نظر میرسد كه این استاد اصفهانی چند سالی در سقز سكونت داشته است .
منابع:
اداره میراث فرهنگی استان کردستان
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 6636 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
سقز يکي از شهرهاي استان کردستان است که در شمال غربي سنندج و در فاصله 198 کيلومتري آن واقع است و از شمال به بوکان و از غرب به بانه و از جنوب به منطقه تيلکو و از شرق به منطقه افشار منتهي ميشود .
شهرستان سقز بر روي دو تپه طويل که رودخانه سرپوشيده ولي خان از وسط آن مي گذرد ، بنا شده است پستي و بلنديهاي داخل شهر و مناظر و چشم انداز زيباي رودخانه سيمينه رود که از کنار اين شهر مي گذرد جلوه بديعي را به نمايش گذاشته است .
هر چند کاوشهاي علمي باستانشناسي در اين شهر انجام نگرفته است . اما در مورد تاريخ آن روايتهاي گوناگوني وجود دارد و نظريات مختلف ابراز شده است تا جائيکه تاريخ ساخت آنرا به هزاره هفتم قبل از ميلاد نسبت ميدهند . عده اي از مورخين باستناد به آثار باستاني زيويه معتقدند که اين شهر در نخستين اتحاد ماد با نام ايزيرتا ناميده شده و پايتخت مادها بوده است و توسط مادها استحکاماتي در آن ساخته شده است که زيويه و آرمائيت "قپلانتو" از آن جمله هستند . دسته اي ديگر از مورخين معتقدند که بعد از هجوم "سارکن دوم " پادشاه آشور به سرزمين ماد که منجر به گريز مادها به سوي همدان شده سکاها به سقز آمدند و آنرا به عنوان پايتخت خود برگزيدند . نام امروز اين شهر از قوم سکه - سکا - اسکيت - ساکز - سکز به يادگار مانده است .در زماني که حکومتهاي محلي در مناطق مختلف ايران حاکميت ميکردند در شهرستان سقز نيز حکومت اردلانها براي مدتي مديد ادامه داشت .
پارک مولوي کرد - لاله - کوثر - بازار سقز - طبيعت بکر و زيباي منطقه سرشيو - کوههاي چهل چشمه - نه که روز و سد شهيد کاظمي از جاهاي ديدني شهرستان سقز هستند . در اين شهرستان بيش از يکصد و پنجاه اثر تاريخي و باستاني وجود دارد که فقط دو اثر آن يعني قلعه باستاني زيويه و غار کرفتو مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته و در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است .
الف) قلعه باستاني زيويه : اين قلعه بر روي تپه اي به ارتفاع 140 متر در فاصله 42 کيلومتري شهر سقز و در حاشيه روستايي به نام زيويه قرار دارد که در سال 1947 ميلادي به طور اتفاقي کشف گرديد .
ب) غار کرفتو : در 74 کيلومتري شرق شهرستان سقز و در منطقه اوباتو"هه وه تو" صخره اي از سنگهاي آهکي بر فراز تپه اي پديد آمده است که قلعه و غار کرفتو ناميده ميشود . براساس مطالعات زمين شناسي صخره قلعه و غار کرفتو در دوران سوم زمين شناسي شکل گرفته است .
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5827 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
زماني که سکاييان در جنوب درياچه ي اروميه در ناحيه ي ماننا مستقر بودند سقز پايتخت آنان بوده است.آقاي"جليل ضياپور" در "مادها و بنيان گذاري نخستين پادشاهي در غرب ايران" ايزيرتو را همين سقز کنوني مي داند،وي در ادامه دليل آن را وجود دو قلعه از هفت قلعه اي که "نابورشاروسو" سردار آشوري در زمان"آشوربانيپال" نام برده است،در حوالي سقز مي داند؛1- قلعه ي زيويه 2- قلعه ي ورمياته.
"ژاک دومورگان" در جغرافياي غرب مي نويسد که:سقز شهري قديمي و کوچک است که سابق داراي استحکامات و برج و بارو بوده همچنين"دياکنوف" در تاريخ ماد سقز را ناحيه ي فرعي (ب) از ناحيه (3) از دوازده منطقه اي که بر اساس خط آب تقسيم بندي کرده مي داند يعني جنوب درياچه ي اروميه.
برخي ديگر معتقدند که واژه ي سقز برگرفته از نام"سياکسار" يکي از پادشاهان مادي است که يونانيان او را "سياکس" خوانده اند."عبدالحسين زرين کوب" در (روزگاران 1378) مي نويسد که بقاياي طوايف مختلف بومي و مهاجر قبل از ورود آريايي ها در نواحي سقز کنوني مستقر بوده اند و اتحاديه ي ماناي را به وجود آورده بودند که آنچه به نام گنجينه ي زيويه در نزديکي سقز در اين اواخر به دست باستان شناسان بدست آمد نشانگر فرهنگ و هنر آنان مي باشد؛در برخي منابع ديگر هم آمده که اقوام "لولوي" و " زامودها" نيز که جزو تمدن "مانايي" هستند،محل سکونت اصلي آنان اطراف سقز بوده است.
"آندره گدار" مرکز تمدن "مانا" را در تپه ي "کاپلانتو"(قپلانتو) در جنوب سقز مي دانست و "دياکنوف" هم معتقد است که اين مرکزيت در شمال غربي "مانا" يعني ناحيه اي بين بوکان و سقز.با توجه به اينکه دست نوشته ها و آثار مکتوب از مادها و اقوام اوليه اين ناحيه تا به حال به دست نيامده و با توجه به حجم و گوناگوني فرضيات در اين باره ادامه ي بحث را به دست صاحبان فن مي سپاريم باشد که با تلاش و کوشش فراوان چراغ راه تاريک تاريخ اين مرز و بوم را بيفروزند.
در باره ي تاريخ نه چندان دور سقز يعني حوالي سال 1310 يکي از تاريخ نويسان به نام (وقايع نگار کردستاني) سقز را يکي از بلوکات هفده گانه ي کردستان مي داند که در بين شمال و غرب با سنندج بيست و چهار فرسنگ(هر فرسنگ معادل 6 کيلومتر) فاصله داشته و يک قصبه و سيصد و شصت روستا را شامل مي شده،همچنين او سقز را نزديک به هزار و دويست و بيست و چهار خانوار تخمين زده است و جمعيت آن را سي و چهار هزار و بيست و چهار نفر سرشماري کرده است.
اين شهر در آن زمان داراي سه حمام،ده مسجد،يک بازار و سه کاروان سراي معتبر بوده و عمارت با شکوه و پررونقي داشته که داراي اندروني و بيروني وسيعي بوده است،همچنين باغها و چشمه هاي فراوان و مردمي بافرهنگ داشته است.ميزان مالياتي را که اين شهر بايد مي پرداخته حدود شش هزار و سيصد و پنج تومان بوده.بلوک کرفتو که يکي از بلوکهاي هفده گانه بوده با جمعيتي نزديک به هزار و ششصد نفر خود جزئي از بلوک سقز به شمار مي رفته است.
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5190 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
جمعيت: طبق آخرين سرشماري در سال 85، 209000 نفر(136000شهري ـ 73000 روستايي)
درصد جمعيت شهري 65، درصد جمعيت روستايي 35، 51 درصد مرد، 49 درصد زن
تعداد خانوار شهري 26786، خانوار روستايي 13126
شهرهاي تابعه: شهر سقز با جمعيت134000 نفر و شهر جديد صاحب با جمعيت تقريبي 1700 نفر
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5428 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
سَقِّز (به کردی: Seqiz) یکی از شهرهای شمالغربی
ایران در
استان کردستان است که در شمالغربی
سنندج و در فاصلهٔ ۱۹۸کیلومتری آن واقع است. از شمال به آذربایجان غربی (شهر
بوکان)، از غرب به شهر
بانه، از جنوب به منطقهٔ
سرشیو و
مریوان، و از شرق به
تکاب افشار منتهی می‌شود. این شهر یکی از سردترین نقاط شهری ایران و بر اساس داده‌های سازمان هواشناسی سردترین نقطه ی شهری کشور و رکورددار ثبت پائین‌ترین دمای ثبت شده ی تاریخ هواشناسی 43- درجه است.
شهر سقز برروی دو تپه طویل که رودخانه سرپوشیده ولی‌خان از وسط آن می‌گذرد، بنا شده‌است. پستی و بلندی‌های داخل شهر و چشم‌انداز رودخانهٔ سیمینه‌رود، که از کنار این شهر می‌گذرد از ویژگی‌های آنست.
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5584 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
|
|
| وجه تسمیه سقز ریشه در قدمت این شهر دارد و آن زمانی است که قوم سکا در زمان اتحاد اقوام ماد این شهر را به عنوان پایتخت خود به نام اسکیت یا... |
شهرستان سقز در شمال غربی کردستان و در همسایگی استان آذربایجان غربی است مرکز این شهرستان در فاصله 187 کیلومتری شهر سنندج قرار گرفته است. وجه تسمیه سقز ریشه در قدمت این شهر دارد و آن زمانی است که قوم سکا در زمان اتحاد اقوام ماد این شهر را به عنوان پایتخت خود به نام اسکیت یا ساکز انتخاب کردند. |
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
|
30 / 7 / 1391 ساعت 5:48 |
بازدید : 5960 |
نویسنده :
علیرضاحسینی سقز
| ( نظرات )
|
نـقـاشـی و خـوشـنـویـسـی در سـقـز
خـوشـنـویـسـی در سـقـز سـابـقـه ای دیـریـنـه دارد و در قـدیـم هـر گـاه کـسـی پـای به حـجـره می نهـاد اول بـرای او سـرمـشـق تـهـیـه می کـردنـد تـا آداب و خـوشـنـویـسـی را یاد بگـیـرد امـا با نـقـاشـی مخالـفـت می کـردنـد در زمـیـنه خـوشـنـویـسـی قـدیـمی تـریـن سـنـد سـنگهـای گـورسـتـان بـزرگ سـقـز و گـنـبـد حکـام اردلان می باشـنـد که قـبـرسـتـان سـقـز مـدتـهـا پـیـش ویـران و سـنـگـهـای زیـبای مـزیـن به اشـعـار آن را در پـارک شـهـر بعـنـوان صـنـدلـی و نـیـمکـت بکـار بـردنـد از ایـن آثـار تـنهـا سـنگ مـقـبـره محـمـد سـلـطان اردلان حاکـم سـقـز بـر جای مـانـده که حـدود 170 سـال قـدمـت دارد و در حال حاضـر ایـن سـطـور در کـتـابـخانـه عـمـومی سـقـز نگـهـداری می شـود خانـواده هـای مـشـهـور خـوشـنـویـس سـقـز چـنانـچـه بحـث شـد عـبارتـنـد از مـلک الکـلامی ـ شـیـخ الاسـلامی و از ایـن خانـواده هـا خـطاطانـی چـون مـلک الکـلام مجـدی ـ امـیـرالکـتـاب ـ قاضـی احـمـد شـیـخ الاسـلامی و آقای حـسـن شـیـخ الاسـلامی ظـهـور کـرده انـد امـا در حال حاضـر خـوشـنـویـسـان مـشـهـور سـقـز که کـارهـای ذوقـی و تـابـلـوهـای هـنـری دارنـد عـبارتـنـد از حـسـن شـیـخ الاسـلامی ـ کـورش رضائـیان ـ محـمـد پـوریان ـ محـمـد عـزتـی ـ صـلاح الـدیـن عـزتـی ـ عـثـمـان چـوگـلـی ـ محـمـد مـلکـی ـ مـنـصـور مـظـهـر ـ جـمـیـل کـریـمـی ـ اقـبال تـیـفـوری و از نـقـاشـان مـشـهـور و نامی سـقـز فـیـض الله خان ناهـیـد ـ مـرحـوم عـبـدالله ناهـیـد ـ محـمـد ناهـیـد ـ ناصـر فـیـض الله بـیگـی ـ کـمـال طاطائـی ـ محـمـد مـلکـی ـ صـلاح عـزتـی ـ عـطا عــبـدمحـمـدی ـ رضا پـیامی ـ سـعـیـد مـولائـی ـ محـمـد سـبکـرو ـ محـسـن سـلـیـمـانـی ـ یـوسـف وثـوقـی و انـور اخـوان را می تـوان نامـبـرد که در ایـن مـیان مـرحـوم فـیـض الله خان ناهـیـد از حـیـث ایـنکـه کـشـاورز بـوده دور از تـحـصـیـلات مـنـظـم آثـارش در طـبـیـعـت و کـشـاورزی دور می زنـد قابـل تـوجـه اسـت بخـصـوص که در نجاری و نازک کـاری و مـوسـیـقـی نـیـز دسـت داشـت و پـسـرش اسـتـاد محـمـدخان ناهـیـد نـیـز عـلاوه بـر نـقـاشـی در مـوسـیـقـی و نازک کـاری و خـطاطـی روی دیـوار و خـوانـنـدگـی آهـنگـهـای زیـبای محـلـی شـهـره خاص و عـام اسـت و هـمـچـنـیـن اسـتـاد کـمـال طاطائـی در عـیـن ایـنکـه فـردی اسـت جـوان و فـرهـنگـی خالـق تـابـلـوهای بـدیـع و زیـبائـی اسـت که از حـیـث رنگ آمـیـزی و مـضـمـون او را از دیگـران مـمـتـاز می دارد جـدا از ایـن از جـمـله خـطاطان قـدیـمـی مـرحـوم سـهـام تـیکـانـتـپـه بـوده که از بـیگ زادگـان فـیـض الله بـیگـی بـوده و دارای خـط خـوش و آثـار ارزنـده ذوقـی در ایـن زمـیـنه اسـت و امـروزه تـابـلـوی خـطـی آنـمـرحـوم در اکـثـر خانه هـا و امـاکـن سـقـز مـوجـود اسـت در حال حاضـر با وجـود کـلاسـهـای مـتـعـدد خـوشـنـویـسـی از سـوی ارشـاد و سـازمـان تـبـلـیـغات اسـلامی و وجـود اسـتـاتـیـد فـن خـوشـبـخـتـانه هـنـر خـوش نـویـسـی و نـقـاشـی با اسـتـقـبال مـواجـه شـده و بـسـیاری از جـوانان به فـرا گـرفـتـن ایـن هـنـرهـای ظـریـف روی آورده انـد که شـامـل دخـتـران نـیـز می شـود و در زمـیـنه طـراحـی نـیـز بایـد از آقای صادق عـرفانـی نام بـبـرم که از هـنـرمـنـدان طـراح و با احـسـاس سـقـز در ایـن رشـته می باشـد.
در ایـن مـیان از اشـخاص فـهـیـم و آگـاه و با احـسـاسـی مـانـنـد رئـوف نادری ـ لـقـمـان کـریـمی ـ فـرخ فـیـض نـژاد ـ شـاهـرخ فـیـض نـژاد ـ سـعـیـد کـریـمی ـ عـثـمـان خاتـونـی و صـلاح مـنـوچـهـری نـبایـد غـافـل بـود بـیاری خـدا مـوفـق و سـرافـراز خـواهـنـد بـود.
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
