به نام خدا  

اولین پیمایش غار قلایچی با رویکرد محیط زیستی 26 تیر 94  

پس از هماهنگی به عمل امده بین سرپرست تیم باشگاه کاوشگران مشهد آقای حمید نظام دوست با آقای وفا سراجی سرپرست گروه هاوری بوکان تیم هفت نفره کاوشگران و دو نفر از اعضای گروه هاوری در قالب تیم مشترک انجمن غار و غارشناسی ایرانیان روز جمعه ساعت شش بامداد از خوابگاه مجموعه ورزشی وحدت بوکان راهی دهنه غار قلایچی شدیم. ساعت هفت به دهنه غار رسیدم  

پس از متراژ دهنه غار و بدست اوردن ابعاد ان برای تعبیه دربی برای محدود کردن ورود و خروج با پوشیدن هارنس و ابزار مورد نیار و برپایی کارگاه؛ نفرات با فرود چاه 110 متری به نوبت خود را به تالار اول یعنی تالار کازیوه رساندیم. فرود به تالار کازیوه مستلزم عبور از 11ریبلی یا میانیست که در نوع خود هم در فرود هم در صعود زمان بر و سخت میباشد. به دلیل کمی وقت از پیمایش تالار کازیوه و حوض اب اسماعیل فرامرزی صرف نظر شد. در ادامه با عبور از این تالار خود را به ابتدای چاه ورودی تالار مقبل رساندیم در این چاه به تشخیص آقای نظام دوست یک رول برای ایمنی بیشتر تعبیه گردید. فرود از این چاه 30 متری مستلزم عبور از شش ریبلی یا میانی است که به ابتدای تالار مقبل راه دارد. (تالار مقبل در مرحله دوم اکتشاف قلایچی که با حضور زنده یاد مقبل هنرپژوه کشف شد؛ در مراحل سوم و چهارم اکتشاف به یاد ایشان مزین به این نام گردید) هدف از این پیمایش شناسای قسمتهای اسیب دیده غار که متاسفانه در چند سال اخیر توسط غارنوردان صورت گرفته بود که به دلیل نا آگاه بودن از مسیرهای عبور و دسترسی به تالارها بوجود امده است. با رسیدن به تالار کوردستان که کف غار مملو از سازه های ترد و شکننده است با احتیاط بیشتری عبور کرده و سعی در پیدا کردن مسیری مناسب برای عبور غارنوردان گرفتیم چون درصد تخریب در این قسمت بسیار بالا بود. از پیمایش قسمتهای دیگر تالار کوردستان و تالار کاترینا صرف نظر کردیم و خود را به دریاچه زریبار رساندیم که بیشترین بازدید را دارد و پر رفت و امد ترین بخش غار است. این قسمت از غار روبان کشی شد و مسیری مناسب برای ورود و خروج به دریاچه مشخص گردید. و با تابلوهای اخطار در قسمتهای حساس؛ اجرای کارهای حفاظتی که در نظر گرفته شده بود به پایان رسید. با مشورت و صلاح دید ورود و خروج غارنوردان به تالار سیروان به دلیل حساس بودن این بخش از غار و حفاظت از آن با نصب تابلوهای اخطار ممنوع گردید.  

در ادامه مسیر رفت را برگشته و در تالار کازیوه؛ در انتظار صعود چاه اول که دارای بزرگترین ابشار سنگی ایران است به صرف نهار پرداخته و به نوبت از این غار منحصر به فرد خارج شدیم. پیمایش غار قریب به 16 ساعت به طول انجامید و در نیمه های شب غار را ترک کرده و راهی بوکان شدیم. در ادامه جا دارد از هیئت کوهنوردی و اداره ورزش و جوانان بوکان و دوستانمان از باشگاه کاوشگران مشهد تشکر کرده و امید وارم پیمایش قلایچی از این به بعد با احساس مسولیت بیشتری از سوی غارنوردان صورت گیرد و در صورت توافق با همکاری نهادهای مرتبط برای حفاظت از غار دهنه ورودی آن با درب پوشیده شود تا بدون هماهنگی و بی مورد کسی وارد غار نشود. در صد تخریب در دو سال اخیر بسیار بالا بوده و لازم است در سریع ترین زمان برای حراست از این اثر منحصر به فرد اقدامات لازم صورت گیرد. 

 آوات کریم زاده 28تیر 94