حاج میرزا عبدالرحیم فرزند ملا غفور فرزند نصرالله از طایفه ملا جامی در شهرستان مهاباد فعلی (سابلاخ) به سال ۱۲۴۴ ه ق متولد ودر همانجا به مکتب رفته و پس از فراگیری مقدمات در مدرسه مسجد سور به ادامه تحصیل پرداخته و از محضر فضلای انجا مدتی استفاده کرده و مجاز شده است و فایی انسانی صوفی مشرب متقی خوشرو خوشخو و متواضع و مردم دوست بوده و اغلب اوقات از خوردن گوشت احتراز کرده و به گل و گلزار و دشت و گوهسار عشق می ورزیده است وی طبعی وقاد داشته و گذشته از زبان کردی السنه فارسی عربی ترکی را نیز می دانسته و بیشتر به زبان کردی شعر می گفته است در مهاباد به مکتب داری امرار معاش و امرار وقت می کرد و ارتزاق وی از این راه بوده است.
وفایی در سن بیست سالگی به عزم استانبول از مهاباد بیرون می رود اما پس از رسیدن به نهریه و ملاقات شیخ عبدالله شمزینانی از ادامه سفر منصرف شده همانجا می ماند و به طریقت نقشبندی تمسک می کند و یک سال بعد از انکه شیخ مرشدش از سفر حجاز بر گردد به مهاباد برگشته و متاهل می شود.
وفایی دوبار به حج رفته است در سفر دوم با شیخ سعید برزنجی و پیره میرد و سید احمد خانقاه کرکوکی همراه بوده و در مراجعت در بین راه در سال ۱۳۱۸ ه ق درگذشت.